ಅಮ್ಮ...

ಜೇಬಿಗಿಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ ಇರುಳ ತೆರೆಬೆಳಕನ್ನು
ಪರಿ ಪರಿಯಾಗಿ ಕಾಡುವ
ದಿಗಂತದಾಚೆಯ ನಕ್ಷತ್ರ ಸುರುಳಿಯ
ಮಿಂಚಿನ ಸಂಚನ್ನು ಮುರಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ
ಅಮ್ಮ, ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ
ಕಾದಿದ್ದೇನೆ ಪ್ರೇಮ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಪೋಣಿಸಿ
ಬಾ ಬೇಗ ಮಗನುಡುಗೊರೆಗೆ ಬೆಳಕ ಹರಡು

ನೀ ಅಂದು ಯಮಕಿಂಕರಶಯನದಲ್ಲಿ
ಮರಣ ವಿಮಾನ ನಿಷ್ಕರುಣೆಯಲ್ಲಿ
ಅಳುವ ನಭಗಳ ನಡುವೆ ತೇಲಿದಾಗ
ಅನಾಥ ಶಿಶು ಅನಾಥವಾಗೇ ಉಳಿದಾತ್ಮ ಹೊತ್ತು
ಕಣ್ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ನಾ, ಮನ ಬಿಚ್ಚಿರಲಿಲ್ಲ
ಇಂದು ಮನ ಗರಿಬಿಚ್ಚಿ ಸ್ವಚ್ಚಂದ ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ
ಧ್ಯಾನಿಸಿದ್ದೇನೆ ಚೆಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಗಳ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ
ಆಕಾಶ ಮಡಚಿ ಭೂಮಿಯೊತ್ತು ನಿಂತಿದ್ಧೇನೆ

ನೀ ಬಸಿದು ಕೊಟ್ಟ ಹನಿ ಹನಿ ರಕ್ತ
ರಂಧ್ರ ಮೂಡಿಸಿ ಮೂಳೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ಒಣಹಾಕಿದ
ಬಸಿರೊಳು ಮೊಳೆಸಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಮಾಂಸ ಮುದ್ದೆ
ಒಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಖಾಲಿ ಉಸಿರ ಚೀಲದ ಕೆಳಗೆ
ಸುಮ್ಮನೆ ಬಡಿದುಕೊಂಡ ಹೃದಯಯಂತ್ರ
ನಿನ್ನನ್ನು ಕಾಣದೇ ಲೋಕ ಕಂಡ ವ್ಯರ್ಥ ಕಂಗಳು
ತೂರಿ ಬೆಂದುಹೋದ ಹಾಳು ಸ್ಮಶಾಣ ಮನಸ್ಸು
ಬರಡಾಗಿ ಬರಿದಾಗಿ ಕಾದಿವೆ ನೆಲ ಬಿರಿಸಿ
ಉದ್ವಿಗ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲೀಗ, ಬಾ ಬೇಗ

ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಇರುಳು ಮುತ್ತಿಕೊಂಡಂತೆ
ಮಿಂಚನ್ನು ಮುರಿಯುತ್ತೇನೆ
ಮೋಡಗೋಡೆ ನೆಗೆದು ನಿನ್ನನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ
ಚಂದ್ರನ ಜೇಬಿಗಿಳಿಸಿ ನಕ್ಷತ್ರ ಆಯ್ದು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಚೆಲ್ಲಿ
ಉಕ್ಕಿದ ಸಮುದ್ರವನ್ನೇ ಮೊಗೆಯುತ್ತೇನೆ
ಮೊಗೆ ಮೊಗೆದಂತೆ ನಿನ್ನ ಮುಖ ಮಾಸಿ
ದರಿದ್ರ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಅಳುತ್ತೇನೆ, ಒರೆಸಿ ಒರೆಸಿ
ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಗೆದು ನೋವನ್ನು ಬಗೆಯುತ್ತೇನೆ
ಬಗೆ ಬಗೆದು ನನ್ನನ್ನು ಹೊತ್ತು ಹೆತ್ತು ಮಾಯವಾದ
ಆ ಗರ್ಭಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ತಡಕಾಡುತ್ತೇನೆ ತೊಡರಿ ತೊಡರಿ
ಊರ ತಾಯಂದಿರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಣಕಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ, ಬಾ ಬೇಗ