ನಡುಗಿದೆ ಅಲೆ ಸೆಲೆಗೆ ಜಿಗಿದು
ಮೆದುಳ ಕೈ ಹಿಡಿದಿದೆ ಹುಟ್ಟು
ಕವಲೊಡೆವುದು ಕೆಸರ ಮೊಗೆದು
ಈ ಬೆಂಕಿಯೊಲೆ ದೇಹದೊಳಗೆ
ಬೆಚ್ಚನೆ ಕೊಠಡಿ ನೂರು
ನಡುವೆ ರಕ್ತ ಒಸರಿದ ಹೃದಯ
ಸುರಿಸಿದೆ ಭಾವನೆಗಳ ಬೆವರು!
ಮರಣದರಮನೆವರೆಗೆ ಕೊಂಡಿ ದರ್ಬಾರು
ಬಿದ್ದೆದ್ದೊದ್ದು ನಡೆಯಲು ಬಿಡದು
ಮತ್ತೆ ಎಡವಿದೆ ಹೆಬ್ಬೆರಳು
ಮನ ಜೇನು ಒಣಗಿಸಿ ವಾಂಛೆ ಸುರಿದು
ಬಾಲ್ಯದಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಕೊರಡಾಗಿ ದಿಕ್ಕೆಡಿಸೊ
ಮರ್ಮಾಂಗವೆಂಬ ಕ್ಸೆರಾಕ್ಸ್ ಮೆ‍ಷಿನ್ನು
ನೆಟ್ಟ ಜಾಗದಲ್ಲಿಯೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ
ಗಿಡ ನೆಟ್ಟು ಕಿತ್ತು ಬಯಲಾಗುವ ಕಣ್ಣು
ದಿಕ್ಕು ದಿಕ್ಕಿಗೂ ದಿಕ್ಕೆಡಿಸೋ ಸೆಲೆ
ನೋವೋ ನಲಿವೋ ಕೊಳೆತ ಬಾಳೆ
ಸೂಜಿಯ ದಾರಕ್ಕೆ ಮೈ ಬಟ್ಟೆ
ಎಳೆಯುವ ನೂರಾರು ಕಟ್ಟಳೆ!
ಆ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕೆಣಕುವ ರಸ್ತೆ ಉಬ್ಬು
ನಡೆಯೋಣ ಅರಿತು ತಲೆ ಬಾಗಿ
ಅಲೆ ಜೋರಾದರೆ ತೇಲಿಸಿಬಿಡೋಣ
ಮನಸ್ಸನ್ನು, ಸರ್ವಸಂಗ ಪರಿತ್ಯಾಗಿ!
No comments:
Post a Comment