ನಮಸ್ಕಾರ... ಬನ್ನಿ.. ಏನೋ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ತೋಚಿದ್ದು ಗೀಚಿ ಒಂದಷ್ಟು ಗುಡ್ಡೆ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ. ಒಳಗೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ, ಇನ್ನೇನೂ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತೆ, ಬನ್ನಿ ಭಾವಗೊಂಚಲಲ್ಲಿ ನೇತಾಡೋಣ....!

Tuesday 10 January 2012

ಶೂನ್ಯದಪ್ಪುಗೆ (ಒಂದು ಹಳೆಯ ಕವಿತೆ)

ಒಂದನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಅದನ್ನು
ಎರಡರಿಂದ ಬಂಧಿಸಿದೆ
ಎರಡನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಅದನ್ನು
ಮೂರರಿಂದ ಬಂಧಿಸಿದೆ
ಮೂರನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು
ಒಂದರಿಂದ ಬಂಧಿಸಿದ್ದೆ

ಕೊನೆಯ ಒಂದು ಒಂದುದಿನ
ಕಳೆದು ಹೋಯಿತು
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾವ ಬಾಗಿಲು
ತೆರೆಯಲಾಗದೆ ಕುಳಿತುಬಿಟ್ಟೆ

ಮೂರೂ ಹತ್ಲ ಎಷ್ಟು ಎಂದಾಗ
ಗುಣಿಸುವ ಬದಲು
ಮೂರನ್ನು ಹತ್ತು ಬಾರಿ ಕೂಡಿದೆ
ಮೂರರಿಂದ ಎರಡು ಕಳೆದರೆ
ಎಷ್ಟು ಎಂದಾಗ ಕಳೆಯಲಿಲ್ಲ
ಮೂರಕ್ಕೆ ಋಣ ಎರಡನ್ನು
ಕೂಡಿಸಿ ಉತ್ತರ ಕಂಡುಕೊಂಡೆ

ಕೂಡುವುದೇ ಮರೆತುಹೋಯಿತು
ಗುಣಾಕಾರ, ವ್ಯವಕಲನ
ಎಲ್ಲ ಮರೆತು ನಿಂತುಬಿಟ್ಟೆ

ಅಪ್ಪನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಹೋದೆ
ಅಪ್ಪನನ್ನೇ ಅಪ್ಪಿದ ಅಮ್ಮ ಕಂಡಳು
ಅಮ್ಮನನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಸಲು ಹೋದೆ
ವಾತ್ಸಲ್ಯ ತುಂಬಿದ ಗೆಳೆಯರು ಕಂಡರು
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋದೆ
ಇವರೆಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ಕಂಡರು
ನಿನ್ನನ್ನೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡೆ

ಈಗ ನೀನೆ ದೂರ ಹೋದೆ
ಎಲ್ಲರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು
ಶೂನ್ಯದೆಡೆಗೆ ಮುಖ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ..

No comments:

Post a Comment